Pun sapun ka Maha Agung. Ka Gusti Nu Welas Asih. Gusti pamuntangan beurang. Gusti pamantengan peuting. Sajatining pati hurip. Sajatining kasucian.
Béngras.... Nyorot nutug mantulkeun kamelang Di tiupan angin tiis pasosoré Ngapungkeun kawaas Nu matak simpé
Kamana Kamana palidna rasa Nu kendat teu bisa dipépéndé Ah duka teuing Nu pasti rasa Moal bisa di parilé
Tidak ada komentar:
Posting Komentar